Asertywność jest umiejętnością wyrażania swoich uczuć w jasny sposób, bronienie swoich praw nie czując przy tym dyskomfortu, jednocześnie respektując prawa i potrzeby innych ludzi. 

Nauka asertywności w dużej mierze polega na ustaleniu wyraźnych, osobistych granic i granic, których nie wolno przekroczyć ludziom z którymi się komunikujemy na co dzień.

 

Jesteśmy w stanie wyróżnić trzy typy zachowań:

 

1)     Pasywność. Osoba pasywna pozwala innym na przekraczanie prywatnych granic. Jeżeli zaliczasz się do tej grupy ludzi, prawdopodobnie często zgadzasz się robić rzeczy na które wcale nie masz ochoty bądź dajesz innym przypisywać zasługi za swoje osiągnięcia.  

Masz problem z proszeniem innych o pomoc? Analizujesz każdą decyzję pod każdym możliwym kątem i zastanawiasz się nad reakcją otoczenia? Wstydzisz przyznawać się do swoich błędów? Czy czujesz się niekomfortowo rozmawiając z osobami na wyższym szczeblu czy też o większym doświadczeniu niż Ty? A może czujesz się źle, nawet w sytuacji, gdy wychodzisz ze sklepu nic nie kupując? Jeżeli na większość z tych pytań odpowiedziałeś twierdząco – jesteś osobą pasywną.

Dlaczego więc działamy w taki sposób? Takiego typu zachowania są następstwem poczucia niemocy i braku wiary we własne siły. W efekcie ten stan rzeczy tylko się pogłębia. Nasila się żal wobec innych i samego siebie.

 

2) Drugi typ zachowania to tzw. „złoty środek” asertywność. Podczas swojej nauki asertywności dążyć będziesz do osiągnięcia postaw takich jak: brak podatności na manipulacje ze strony innych, obrona swoich praw, umiejętność mówienia nie, poszanowanie zdania innych czy też umiejętność osiągnięcia kompromisu. Wbrew pozorom zachowania asertywne nie są zachowaniami agresywnymi, co kieruje nas do kolejnego punktu.

 

3)     Agresywność. Czyli przesadzanie w drugą stronę. Bynajmniej nie ma to nic wspólnego z przemocą fizyczną. Z reguły ludzi agresywnych jest mniej niż pasywnych. Osoby nadmiernie asertywne są przeważnie wybuchowe. Często oczekują, że ktoś inny powinien coś za nich zrobić a, gdy nie otrzymują pozytywnego rezultatu, denerwują się na drugą osobę, pomimo, że wykonanie określonej czynności nie sprawiłoby osobie agresywnej większej trudności.

Osoba postrzegana jako agresywna nie osiąga kompromisów, nie liczy się ze zdaniem innych i żyje według dewizy: „Albo po mojemu, albo wcale”.

 

Zarówno osoby pasywne jak i agresywne napotykają przez swoje zachowania dużo trudności w życiu. Życie w wewnętrznym konflikcie jest nie tylko szkodliwe dla zdrowia psychicznego, ale także fizycznego. Wszystko dlatego, że mamy trudności z wyrażeniem swojego stosunku do sytuacji, które spotykają nas w życiu codziennym.

Trudno jest przecenić znaczenie asertywności w codziennym życiu. Umiejętność ta  pomoże nam  w życiu towarzyskim zbudować lepsze relacje z innymi i znacząco ograniczyć ilość stresu.